بررسی میزان تأثیر عناصر برنامه درسی فیزیک1 و آزمایشگاه در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان کلاس اول دبیرستانهای شهر تهران (سال تحصیلی 92-91)

هدف اصلی در پژوهش حاضر،بررسی دیدگاه دبیران فیزیک سال اول دبیرستان درمورد نقش عناصرموجود برنامه درسی فیزیک1( اهداف، محتوا، راهبرد های تدریس، موادآموزشی، فعالیت های یادگیری، زمان ، فضا ،گروه بندی و ارزشیابی) در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان این پایه می باشد. عناصر مذکور در این پژوهش در دو بعد وضع مطلوب و وضع موجود با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته، مورد بررسی قرار گرفته است تا شکاف بین وضعیت موجود و وضعیت مطلوب مشخص گردد.این پرسشنامه در بین 150 نفر از دبیران فیزیک توزیع شده است. این افراد با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شده اند.روش پژوهش حاضر توصیفی و از نوع پیمایشی است. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون هایt همبسته و فریدمن مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند. نتایج نشان می دهند همه عناصر نه گانه برنامه درسی فیزیک1و خرده مولفه های آن در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان از اهمیت زیادی برخورداراند؛ ولی علی رغم اهمیت بالایی که دبیران به آنها داده اند ، این عناصر و خرده مولفه های آن در برنامه درسی موجود مورد توجه قرار نگرفته و در نهایت، برنامه درسی موجود به طور معناداری از برنامه درسی مطلوب فاصله گرفته است.از نظر دبیران ، در برنامه درسی مطلوب عناصر فعالیت های یادگیری ، فضا، راهبردهای تدریس و زمان به ترتیب به عنوان موثرترین عناصر در پیشرفت تحصیلی دانش آموزان هستند. در حالیکه در برنامه درسی موجود علی رغم فاصله ای که با برنامه درسی مطلوب داشته عناصر محتوا، ارزشیابی ، اهداف و فعالیت های یادگیری به ترتیب به عنوان موثرترین عناصر در نظر گرفته شده اند. واژه های کلیدی: عناصر برنامه درسی، درس فیزیک، پیشرفت تحصیلی